Dit smaakt naar meer ...

Heestert-te-velde waar de wind vrij spel krijgt en aan een rond voorwerp van amper 410 gram een gemakkelijke prooi heeft.

Pascal is een vakman, een voetbalingenieur die het middenveld vakkundig dichtmetselt en de achterhoede gewapend beton laat draaien. Slechts twee kleine openingetjes latend langs de flanken om uit te breken. Niet voor niks zijn we de minst gepasseerde ploeg van de reeks. Die kunde zal ook vandaag lonen.

De rugwind verleidt de thuisploeg tot verre pogingen. Over of naast, meer niet. En natuurlijk krijg je van die flipperkast toestanden. Eéntje daarvan, na een hoekschop, gaat binnen voor de aansluitingstreffer, 1-2. Dan hebben wij al twee keer raak getroffen.

Het echte gevaar komt van onze ploeg.

De eerste kans is meteen raak. Op tegenaanval krijgt Medjon de bal aan de rand van het strafschopgebied. “Dit plaatsballetje in de rechterbenedenhoek ziet er ongevaarlijk uit.” dacht de plaatselijke doelman. Mis poes, 0-1 na dertien minuten.

Tien minuten later mag de man een tweede keer de bal uit zijn netten vissen. Een snelle aanval op gang gebracht door Yassin doet Tibo de lijn aflopen. Hij vindt Medjon aan de tweede paal. Makkelijk zat die 0-2.

“Rustig Emiel. Goed Mathis. Daar Adan. Nog Yassin. “ Iedereen coacht iedereen, de routiniers gaan voorop in de strijd.

De aansluitingstreffer van de dertigste minuut is welgeteld één minuut later al verleden tijd. Opnieuw Medjon. Hij kopt de 1-3 voorbij een grabbelende doelman. De thuisploeg wordt in vier tellen buiten westen getikt. Dat kunnen we dus ook.

De beste aanval van de wedstrijd krijgt geen doelpunt achter zijn naam. Snelheid in de combinatie met Rabah, slim ingespeeld door Tjardo en de uitstekende bal op doel door alweer Medjon. 1-3 aan de rust. Een zuivere hat trick gezien voor maar acht euro.

De thuisploeg is niet van plan om de wet van de sterkste te ondergaan. Ze gaan furieus van start wetende dat een snelle treffer vleugels geeft.

Een kwartier ver in de tweede helft, de ruststand prijkt nog steeds op het gammele scorebord. De vertwijfeling en vermoeidheid haalt de thuisploeg in.

Een bal op de deklat, dichter bij een doelpunt zijn ze niet gekomen. En er is ook doelman Rogiers. Hij demonstreert op hoge, dichte, harde en kromme ballen.

Wij krijgen nog de beste kansen. Eerst Emiel in minuut zestig. Alleen voor doel aarzelt hij te lang om af te drukken en de wedstrijd in een definitieve plooi te leggen.

Op zo’n moment vrees je de aansluitingstreffer met een alles of niets slotoffensief als gevolg. Zover komt het niet. Het zijn Yassin en Medjon die de thuisploeg in de vernieling combineren. Medjon lukt zijn vierde treffer: 1-4 ! Het tweede doelpunt van de thuisploeg is van geen tel meer.

Een glunderende mama gezien die een foto neemt van haar zoon die invalt voor de slotminuten. Mooi toch.