Eerst Michelin, nu Pieterman

KFC Antonia komt uit Zoersel, zwevend op een wolk na het behalen van de Beker van

Antwerpen. Proficiat heren. “Drie strafschoppen omgezet en klaar.” De entourage van

de ploeg is ook duidelijk over de match van deze namiddag: “Wij willen promoveren naar

Nationale.”

Pieterman staat er eerder beteuterd bij en vraagt zich af: “Willen wij wel of moeten we

maar?” Onze T1 is anders wel duidelijk voor de wedstrijd: “We gaan uit van onze eigen

sterkte en we zien wel waar we uitkomen.”

Helemaal waar gebleken.

De bezoekers brengen weinig in de eerste helft. Eén kans en meteen de voorsprong.

Ze komen wel fel uit de kleedkamer voor de tweede helft, vooral dominant in het

eerste kwartier. Meer dan een bal op de deklat levert dit niet op. Naarmate de wedstrijd

vordert ebt hun overtuiging weg en speelt die mid-week wedstrijd hun parten.

Deze week Michelin, nu Pieterman zwaaiend met sterren.

Krijgen 1 ster:

Glenn Lapeire. Begint gehavend aan de strijd maar houdt toch vol. Nooit denken Glenn

dat er nog tijd genoeg is. Die bal moet erin, ook al zijn we pas in minuut twee.

Victor Cuvelier. Zeer bedrijvig, snel. Schitterend pasje binnendoor naar Thibaut.

Thibaut Vanhoutte. Mist een open kans na doorsteekpasje van Victor. Maakt zijn

wedstrijd helemaal goed met een mooie assist en een doelpunt.

Krijgen 2 sterren:

Zito Bostoen. Op geen foutjes te betrappen. Secuur in de dekking en als het moet krijgt

de bal een lel. Why not? Blijft zijn directe opponent gemakkelijk de baas, zo lijkt het toch.

Evert Masselis. Doet wat je van een kapitein kan verwachten: zijn troepen sturen.

Scoort de gelijkmaker net voor rust. Sterke beer in de duels. Winnaar pur sang.

Adan Lakhnigue. Met zijn zeventien jaar zowat de jongste op het veld. Zit als

zandkorrels tussen de radertjes van de bezoekers.

Jannes Vermeulen. Tomeloze inzet. Schuwt de duels niet. Probeert er voetballend uit

te komen, wat hem meestal ook lukt.

Louis Taelman. Heeft drie longen en twee uitschuifbare benen. Loopt tegen een gele

kaart aan als hij opzichtig de arm zijn directe tegenstander vasthoudt. Niet doen.

Simon Vandewiele. De metronoom. Brengt zowat iedere aanval op gang. Houdt zijn

onmiddellijke tegenstanders aan de praat en geeft zo adem aan de verdediging.

Krijgen 3 sterren:

Jorgen Rogiers. Heeft ons met enkele cruciale reddingen in de wedstrijd gehouden.

Kansloos bij de 1-0 . Schitterend in minuut achtenzestig, weg voorsprong bezoekers.

Greg Mahau. Scoren en laten scoren. Soms denk je “Waar is Greg?” Daar is Greg: 2-1 !

Terug in de kleedkamer komt stilaan het besef: “Oei, we moeten naar Huldenberg. Da’s

bij Leuven. Vier uren onderweg. Op Moederdag nog wel. Hoe moet ik dat uitleggen

thuis?”