Terug naar af

De thuisploeg bulkt van het zelfvertrouwen na hun remonte tegen Zwevegem.

Wie 0-3 achter komt en toch met één puntje van het veld stapt voelt zich een winnaar.

Maakt Wielsbeke vandaag de oversteek naar de kop van de rangschikking?

Aan onze kant: “Kunnen wij bevestigen of is de overwinning tegen Varsenare een strovuurtje?”

Bakken regen bij 2 graden Celsius. Een vettig grasveld, geen salonvoetbal op safatjes vandaag. Voetbal is een wintersport.

Onze sterkhouders geven niet thuis vandaag. Wat wij anders vrij goed doen, verdedigen, doen we vandaag met de achterdeur open en bij het uitverdedigen gaat het meermaals fout. Al goed dat doelman Rogiers verscheidene keren de bal kan klemmen alsof het zijn pasgeboren baby’tje is dat hij vasthoudt. Madeleine is in goede handen. Proficiat trouwens.

Bij het eerste doelpunt van de thuisploeg krijgt Noppe alle tijd om af te drukken. De bal verdwijnt diep in de hoek. Niet getreurd. Binnen de minuut is het de herdoen voor de thuisploeg. Jordy torent boven iedereen uit en kopt de gelijkmaker binnen. So far so good, nog geen man overboord.

Het goede gevoel is van korte duur. Rabah laat zich al te noncha ringeloren op zijn flank, de voorzet komt er. Van Den Broucke in twee keer voorbij Rogiers. De 3-1 komt er op strafschop. Onze verdediger kegelt een aanvaller omver die op zijn beurt een van ons omver toetert. En dat alles onder de neus van de scheidsrechter. Einde tumult, de bal gaat op de stip.

We komen welgezind en dartel uit de kleedkamer. De thuisploeg verliest zowaar zijn greep op de wedstrijd. En waar eerder Jordy nog miste voor een open doel scoort Tjardo wel. Nog een zee aan tijd om te Varsenaren.

Op het moment dat je denkt: “We maken nog gelijk.” lukt Wielsbeke de 4-1. ’t Is voor de sterke mannen vandaag. We worden eraf gelopen.

De afstraffing wordt compleet als Beeuwsaert ongehinderd kan scoren. 5-2

Terug naar af.