In onze thuismatch tegen Wevelgem gingen we in de laatste minuten nog aan de haal met één puntje. De bezoekers konden dan wel de overwinning claimen maar dat was alleen maar praat voor de vaak. En dat de referee ons (letterlijk) een handje toestak doet niks ter zake. Wij wonnen verdiend één punt en twee hadden ook gekund. Kijk waar het ons bracht, we spelen straks een pseudo-topper tegen ditzelfde Wevelgem.
Het laatste fluitsignaal van de wedstrijd houdt de thuisploeg onverbiddelijk in de middenmoot van de rangschikking. Racing wint deze belangrijke match en blijft in de kop van de rangschikking. Ons feestje kon al beginnen bij die late 1-3 van Lein.
De aanvangsfase verloopt helemaal in het voordeel van de Vlassers. Twee hoekschoppen op een rij en bij de tweede is het al meteen raak. Eerst kopt Evert Masselis hard in, de afgeweerde bal wordt uiteindelijk door Robbe Dekiere over de lijn gewerkt. 1-0 na drie minuten.
De thuisploeg neemt de match in handen en verplicht ons tot verdedigen. Wij plooien wel maar kraken niet. Al bij al geven we weinig weg, het hoeft in de deze fase van de wedstrijd niet zo mooi te ogen, verre weg is al goed.
Zo nu en dan steken we wel onze neus aan het venster. Evert Masselis heeft een van zijn pollekes nodig om een bal uit de voeten van Beirlaen te frutselen, hij probeert daarmee zijn eerder missertje goed te maken. De eerste gele kaart van de wedstrijd. Wij roepen om rood natuurlijk.
De bal wordt nu stevig heen en weer getrapt maar de hoogtepunten zijn schaars. Eén kans voor de thuisploeg. Onder druk verliezen we de bal en Dekiere, toch wel de gevaarlijkste aanvaller van de thuisploeg, besluit op de doelman.
De kans die wij onbenut laten is minstens nog groter, Arnout Devenyns keilt de bal onbesuisd over. Vlak voor de rust zien we een meedogenloze tackle door het nummer 5 van Wevelgem. Een “Ben-je-zeker-dat-je-maandag-zal- kunnen-gaan-werken-?-tackle.” Het is schrikken van al dat geweld. Geel is zijn deel. Wij roepen om rood natuurlijk.
Wij gaan rusten met een 1-0 achterstand.
Straffe koffie zetten ze hier. Nog voor de toeschouwers het goed en wel beseffen voetballen we twee goede kansen bijeen. Die eerste trappen we nog naast, onbegrijpelijk. De twee gaat wel in doel. Het is Tjardo die hard uithaalt. Zijn schuiver gaat onder de doelman binnen. De thuisploeg krijgt van hetzelfde laken een pak, een vroege tegentreffer.
In tegenstelling tot wij, zal de thuisploeg daarvan niet meer herstellen. Waar wij in de eerste helft nog onze redding moesten zoeken in de wilde bal vooruit, vinden we elkaar nu blindelings. Nog geen tien minuten later komen we op voorsprong. Beirlaen besluit van
dichtbij in de korte hoek. Via de paal gaat de bal in doel.
Het eindoffensief dat je mag verwachten van een ploeg met een dergelijke reputatie komt er niet. Wij hebben fysiek de bovenhand en winnen alle duels.
In minuut zesentachtig ontsnapt Wevelgem een eerste keer aan de genadeslag. Wij missen een niet te missen kans, van pure verbazing denk ik. Kort voor tijd, als niemand nog aan een doelpunt denkt, valt een verre voorzet over jan en alleman in doel. 1-3 !
Dit laatste doelpunt, één van de vele die je in de loop van de competitie incasseert, komt bijzonder hard aan. Het besliste niet over de uitslag van de wedstrijd, wel over het vervolg van de competitie.