Pieterman haalt opgelucht adem

Wie verleden week de wedstrijd op Roeselare zag, geeft geen cent voor onze kansen tegen de bezoekers uit Zwevegem.

De optimisten onder hen gaan ervan uit dat de wedstrijd in Bredene wel zal worden gewonnen. Hun trainer zit bij ons in de tribune te watertanden. Pessimisten vinden dat we verleden week hadden moeten winnen. Deze jonge bende denkt daar anders over.

In de beginfase zien we twee voorzichtige ploegen. Een balletje vooruit, eentje achteruit, dan opzij en weer vooruit. Dit line-dansje duurt zo’n tien minuten. Niet getreurd, we houden er een hoekschop aan over, een goed getrapte daarenboven. De afgeweerde bal komt voor de rechter van Adan die meteen uithaalt. Geen schijn van kans voor Deneir. 1-0 ! Oef, we kunnen het nog.

De bezoekers blijven er rustig onder, nemen hun tijd, maken vooral geen haast en nog veel minder aanstalten om naar ons doel te trekken. We zijn een half uur ver als Rogiers een eerste keer bijna aan de bak moet. De verre bal gaat over, zijn handschoenen blijven proper.

De vlassers laten bij zeldzame momenten goed voetbal zien, wat voorlopig genoeg is om Zwevegem af te houden. De beste aanval van de avond krijgt wat hij verdient: de 2-0. Het is Tibo Margo die, oog in oog met de bezoekende doelman, koelbloedig blijft en de bal rustig in het mandje legt. En wanneer Medjon een afgeweerde bal onmiddellijk op zijn zilveren muiltje neemt zie ik de bal in extremis gekeerd worden door de bezoekende doelman. De hoekschop die daarop volgt is de inleiding van een gevaarlijke tegenaanval.

We gaan rusten met een 2-0 voorsprong omdat Rogiers in minuut achtenveertig attent reageert op een hard schot.

De bezoekers komen met goede voornemens uit de kleedkamer en gaan nu wel enthousiast op zoek naar de aansluitingstreffer maar meer dan een bal op de deklat levert hun ijver niet op.

De wedstrijd wordt nu bitsiger en bitsiger, sommige duels zijn op het randje. Als Deceuninck zijn studs in de rug van Jordy Beirlaen plant is een rode kaart de enige juiste beslissing. De ref houdt het op geel. En nog zijn de bezoekers daar niet tevreden mee.

De rode kaart komt er dan toch. In een duel met diezelfde Jordy gaat de doelman van Zwevegem neer. Aangemaand door de referee om voor te maken gaat hij in discussie met de geel getooide man die toevallig ook de referee is. Een rood karton wordt zijn deel. Het nut van zijn actie ontsnapt mij. Zijn ploegmaats moeten het nu klaren met zijn tienen. Kunnen we daarvan profiteren?

Uiteindelijk wel. De invallers knutselen een aanval in mekaar en Hafidh werkt fijntjes en lakoniek af. De 3-0 is een feit. De aansluitingstreffer voor Zwevegem zal er niet komen. De rest van de wedstrijd doet er niet meer toe.

In die slotfase zijn er wel nog verscheidene mogelijkheden om de score verder op te drijven. Drie loepzuivere kansen met een omgedraaide nek, stel je voor… .

Goed gepuzzeld T1.